17 Νοεμβρίου 1973

 Οι δράσεις μας και οι δημιουργίες μας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου  17 Νοεμβρίου 1973

"Με σεβασμό και αγάπη συμμετείχαμε στις δράσεις μας και δημιουργήσαμε έργα που τιμούν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την 17η Νοεμβρίου 1973. Μέσα από τραγούδια, ζωγραφιές, κατασκευές και δράσεις, μεταδώσαμε το μήνυμα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του αγώνα για δικαιοσύνη. Η μνήμη αυτής της μεγάλης στιγμής μας ενώνει και μας εμπνέει να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις αξίες που την έκαναν αθάνατη."

Α΄ τάξη:

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές… 

Τάσος Λειβαδίτης

Β΄ τάξη:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Το αγόρι και η πόρτα

Εκεί που έπεσε
είναι μια κόκκινη λίμνη,
ένα κόκκινο δέντρο,
ένα κόκκινο πουλί.

Σηκώθηκε όρθια
η πεσμένη καγκελόπορτα-
χιλιάδες άλογα.
Λαός καβαλίκεψε.
Κομνηνέ! - φωνάξαμε.
Γύρισε και μας κοίταξε
δε φορούσε επίδεσμο
ούτε στεφάνι.
Άσπρα άλογα, κόκκινα άλογα
και μαύρα, πιο μαύρα-
καλπασμός, - η ιστορία
Να προφτάσουμε.

Δ΄ τάξη:

ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

1050 Χιλιόκυκλοι

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.
"Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!"

Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,
εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,
χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,
σε στόματα μανάδων η κατάρα.
Και τα κορίτσια και τ' αγόρια που μιλούσαν,
τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,
δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία,
κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Γραμμένα μένουν τα ονόματα στο αρχείο,
δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,
λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μανάδες,
πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.

Ε΄ τάξη: 

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Μικρός τύμβος (Πολυτεχνείο)

Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,

υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.

Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί

που ωραία λουλούδια τις μορφές σας

Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,

Μπροστά σ' αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.

από την ενότητα «Παραλειπόμενα», Β' τόμος των Απάντων

Τα ποιήματα είναι από την ανθολογία του Ηλία Γκρη ΄Το μελάνι φωνάζει – Η 17η Νοέμβρη στη λογοτεχνία', εκδόσεις Μεταίχμιο.